Bu çerçevede, söz konusu üniversitelerdeki tıp fakültelerinin öğretim üyesi ihtiyaçlarının, 2009-2010 öğretim yılı sonuna kadar en az 1 yıl süreyle belirlenen diğer üniversitelerdeki tıp fakültelerinden karşılanmasına karar verildi.

İhtiyaç duyulan üniversitelerdeki tıp fakültelerinde görev alacak öğretim üyelerinin 15 gün içinde yeni görev yerlerinde iş başı yapmaları gerekiyor. Bu öğretim üyelerinin kadroları kendi üniversitelerinde kalacak ve kadrosunda bulundukları üniversitedeki akademik yükseltmelerde 2547 sayılı Kanun hükümlerine aykırı olmamak koşuluyla öncelik verilecek.

İhtiyacı olan tıp fakültelerinin öğretim üyeleri, Ankara, Gazi, Hacettepe, İstanbul, Marmara, Dokuz Eylül, Ege, Akdeniz, Uludağ, Trakya, Karadeniz Teknik, Çukurova, Süleyman Demirel, Osmangazi, Celal Bayar, İnönü, Selçuk, Adnan Menderes, Ondokuz Mayıs, Cumhuriyet, Mersin ve Gaziantep üniversitelerinin tıp fakültelerinden karşılanacak. Belirlenen tıp fakültelerine ve bölümlere gidecek öğretim üyeleri de saptandı.

”Eşleştirdik”

YÖK Başkanı Prof. Dr. Yusuf Ziya Özcan, bazı tıp fakültelerinin anabilim ve bilim dallarında ”ciddi birikmeler” olduğunu belirterek, buna karşın öğretim üyesi eksiği olan fakülteler bulunduğunu belirtti. Bu soruna çözüm bulmak için aylarca çalıştıklarını kaydeden Özcan, şöyle konuştu:

”Mesela bir fakültede 19 profesör var, onların altında ne doçent, ne yardımcı doçent, ne araştırma görevlisi var. Aynı şekilde bir fakültede de 43 hoca var, altlarında hiç kimse yok. Piramit tersine dönmüş durumdaydı. Hangi üniversitenin ihtiyacı, hangi üniversitenin fazlası olduğunu belirledik ve sonra eşleştirdik. Öğretim üyesi fazlası olanların ihtiyaç olan yerlerde görev almalarını istedik.”

Bulundukları fakültedeki öğretim üyesi fazlası olanların ”norm kadro”ya göre belirlendiğini kaydeden Özcan, bu uygulamanın yaklaşık bin kişiyi kapsayabileceğini bildirdi.

Ankara – Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Recep Akdur, yaptığı açıklamada, “Türkiye’de son elli yılın hastalık tabloları incelendiğinde, bundan otuz yıl öncesine kadar zatürre, sıtma, tüberküloz, kızamık ve ishalle seyreden hastalıklar ilk on sıraya giren hastalıklar içinde sayılırken günümüzde ilk on sıraya giren hastalıklar içinde bu bulaşıcı hastalıkların adı bile geçmiyor” dedi.

Prof. Dr. Akdur, günümüzde hastalıkların ilk on sırasında ise; kalp-damar hastalıkları, özellikle hipertansiyon ve damar setliği, kanser, metabolik sendrom, obezite yaşlılık sorunları ve kazalar gibi sorunların ön plana çıktığını; gerek hastalıklar gerekse ölümler açısından tabloya bu görüntünün hakim olduğunu söyledi. Prof. Dr. Akdur şunları söyledi:
“Bundan kırk elli yıl önce bulaşıcı hastalıkları denildiğinde Türkiye’de; difteri, boğmaca , tetanos, kızamık, kolera, dizanteri gibi hastalıklar akla gelmekte ve tabloya bu hastalıklar hakim olmakta idi. Çoğu aşı ile korunabilen bu hastalıkların artık adı bile anılmıyor ve neredeyse sahneden tamamen silindi. Günümüzde bulaşıcı hastalıkları denildiğinde AIDS, Kırım Kongo Ateşi, Sars, kuş gribi gibi yeni enfeksiyon hastalıkları akla gelmekte ve tabloya tamamen bu hastalıklar hakim oldu.”
 

“50 yıl önce bebek ölümleri vardı, şimdi yaşlı ölümleri var”

Prof. Dr. Akdur, 50 yıl öncesine göre ölüm tablosunda da değişiklikler yaşandığına işaret ederek “Bundan elli yıl önce ölümler içinde genç yaş ölümleri özellikle de bebek ölümleri tabloya hakim iken artık günümüzde yaşlı ölümleri tabloya hakim oldu” dedi.

Geçmişte bebek ölümleri içinde zatürree ve ishal ölümlerinin önemli bir paya sahip olduğunu ifade eden Prof. Dr. Akdur, “Artık günümüzde bu nedenlerle ölümler azaldı. Yerini yeni doğan ve doğumdan gelen anomalilere bağlı ölümlere bıraktı” dedi. Erişkin ölümlerinde ise eskiden tüberküloz, zatürree gibi hastalıkların önemli bir yere sahip olduğunu kaydeden Prof. Dr. Akdur, “Günümüzde ise erişkin ölümlerinin en önemli nedeni kap-damar hastalıkları, kanser ve kazalardır. Ölüm nedenleri içinde enfeksiyon ölümleri sahneden çekilirken, tabloya kalp damar hastalıkları ve kanser hakim olmaya başladı” diye konuştu.

Prof. Dr. Akdur şöyle devam etti:  “Türkiye’de bundan elli yıl öncesine göre ölüm oranları çok daha düşük. Azalma ise daha çok genç nesil ölümlerinde kendini gösteriyor. Özellikle beş yaş altı, yani çocuk ve bebek ölümlerinin önlenmesine bağlı. Buna karşılık yaşlı ölümleri, bir başka söylemle 65 yaş üstü ölümlerinin tüm ölümler içindeki payı hızla artıyor. Ölüm tablolarındaki temel değişikliklerden biri de ölüm nedenlerinde meydana gelmektedir. Geçmişte enfeksiyon hastalıkları ve benzeri önlenebilir nedenlerle meydana gelen ölümler tüm ölümler içinde önemli bir paya sahip iken, bu pay hızla azalmıştır. Buna karşılık kalp damar hastalıları, nsere ve kazaları gibi nedenlerle ölümlerin tüm ölümler içindeki payı hızla artmaktadır.”