Bütün yazılar anlamsız artık

Yararsız bütün kitaplar

Bütün söylevler sahte

Yalan bütün hitaplar

Çılgınca gülmedin, eğlenmedin

Keyfini sürmedin on yedinci baharının

Tomurcuklar açmadı kahkahalarında

Bombalar patlarken kimsesizler mezarlığında

O sabah kalktın

Diğer günler gibi bir gündü

Diş fırçalama, kahvaltı derken

Anneni öptün çıkarken

Belki Atatürk sayfana göz attın biraz

Dershaneye gittiğini sanıyordun

Nereden bilecektin ölüm dersine gittiğini

Nereden bilecektin tabutuna bindiğini

Hangi Kassandra bildirecekti

Hain tuzaklar kurulduğunu yollarına

Şehir dedikleri büyük köyde

Alçak gönüllü bir otobüsün içinde

Alçak ellerin patlattığı bir bomba

Aldı canını

Kanın sıçradı plastik koltuklara

Senin önünde

Başımız eğik

Utanç içindeyiz

Utanç içinde

Seni yaşatamayan,

Seni koruyamayan

Kim varsa

Utanç içinde

Utanç içinde

Neşeyle cıvıldamayın artık kuşlar

Ağıt yakın yavrumuza

Bulutlar, sadece gözyaşı dökmek için gelin.

Ve onun saçlarını dağıtan rüzgâr

Sadece acı kelimelerimizi taşı

Yaslı yüreklere

Bütün yazılar yararsız

Anlamsız bütün kitaplar

Bütün söylevler yalancı

Çünkü hiçbiri

Geri getirmeyecek güzel gülüşünü

Busesi dudaklarında solan yavrumun

İbret al Türkiyem ibret al

Ne siyaset önemli, ne demeçler, ne OHAL, ne bu hal

Bir tek gerçek var:

Kollarını açmış kızını bekliyor

Gazi Mustafa Kemal