Gözlerinin pınarında

     Bir bulut,

     Boşandı boşanacak

     Nerdeyse.

     Aklımdan geçenleri

     Okuyorsun su gibi.

     Dünya gördü

     Bizi boğazladılar.. .

 

     Tutma gözyaşlarını

     Onur da ağlar…

     Bırak yıkansın gökyüzü,

     Lacivert, yeşil, altın

     Işıkları günbatının.

     İşte şafaktayız gene

     Çırılçıplak

     Ve mavi.

     İşte sanki dağ yeli

     Ve işte sanki meltem…

 

     Kimse toz konduramaz

     Kesip attığımız tırnağa bile.         

     Sen en güzel kızısın 

     Bütün galaksilerin

     Bense tözüyüm artık 

     Akkor tözüyüm      

     Prometheus’u yakan

     Kara sevdanın…

 

     Ne alnımızda bir ayıp

     Ne koltuk altında

     Saklı haçımız

     Biz bu halkı sevdik

     Ve bu ülkeyi.

     İşte bağışlanmaz

     Korkunç suçumuz…

     Ahmed ARİF