Çocuk,
>
> Beni anlatan bir film yapmýþsýn çocuk. Kýzgýným, utanç içindeyim. Sana
> deðildir kýzgýnlýðým. Filmdeki Mustafa?dan da utanmýþ deðilim.
> Baþaramamýþým. Bundandýr utancým. Komutam altýnda bu vatan için
kanýný akýtan mehmetlerden utandým. Özgürlük demiþtim çocuk, benim
karakterimdir.
> Ýlim demiþtim çocuk, tek yol göstericidir. Karanlýktan korkardý demiþsin
> benim için. Korkardým evet. Bu ulusu boðmak üzere olan karanlýktan
> korktum. Ama insaf be çocuk, korkup da kaçmadým ya. Söküp atmadým mý
o karanlýðý bu ülkenin üzerinden? Diktatör demiþsin bir de. Hiç okumadýn mý
> çocuk? Nerede benim nesilleri emanet ettiðim öðretmenler? Anlatmadýlar mý
sana? Baþkomutan olarak cepheden cepheye koþarken, ülkede hala padiþahlýk
> rejimi varken ve bütün kararlarý tek baþýma verebilecekken neden bir
> meclis kurdum ben çocuk? Böyle diktatör olur mu? Ah be çocuðum. Neden, m
nasýl düþman ettiler seni bana? Baktým aþktan, sevgiden, aileden bahseden
güzel þeyler yazmýþsýn
> bugüne kadar. Belli iyi bir insansýn. Çalýþkansýn, zekisin. Hacýlarý,
> hocalarý anlarým da çocuk, seni anlayamýyorum. Onlar hiç sevmedi beni.
> Yüzyýllardýr süren iktidarlarýný aldým ellerinden. Kara cüppeleri ile
> çöktükleri milletin ümüðünden çekip aldým hepsini. Sevmeyecekler beni
> elbette çocuk. Peki sen çocuk, sen neden kol kola girdin bu kara
> kalplilerle?
>
> Dedim ya çocuk sana deðil kýzgýnlýðým. Baþaramamýþým. Anlatamamýþým
demek ki özgürlüðün kýymetini, baðýmsýz bir ulusun, onurlu bir bireyi
olmanýn ne büyük bir nimet olduðunu bunca konuþmamda. Yazýk olmuþ be çocuk.
Onca vatan evladýnýn kanýna, onca ananýn göz yaþýna. Veremem ki þimdi
hesabý çocuk, ne o gencecik bedenlere, ne gözü yaþlý annelere. Bu muydu
uðruna bizi ölüme gönderdiðin vatan derlerse, bu nesiller miydi
ölü evlatlarýmýzýn kanýyla kurduðun ülkeyi emanet ettiðin diye sorarlarsa
ne derim ben onlara be çocuk?
>
> Olmadý be çocuk olmadý….
>
> Yazan : Taner Yenidoðan